Vrienden

Daar zit je dan, gezellig met je familie op de bank. Je familie praat over vroeger en zeggen dat het zo mooi is dat zij nog steeds contact hebben met vrienden van vroeger. Versteld vraag je hoe dat mogelijk is, jij hebt immers tien, als het niet minder is, vrienden. Plots word je onderbroken door het gelach van je neefje, die zegt: ‘Tien? Ik heb er vierhonderd vijfenzeventig op Hyves en vijfhonderd op Facebook!’.

Laten wij even eerlijk zijn, iedereen kent wel iemand die mensen toevoegt om stoer te zijn. Iemand die schreeuwt: ‘Ik heb meer vrienden dan jij!’. Oké natuurlijk zijn er uitzonderingen, zoals vloggers, website-eigenaren, bloggers enzovoort, maar de meesten proberen status te krijgen. Zij reageren op ieder bericht dat wordt gepost en proberen ‘Respects’ op Hyves en ‘Likes’ op Facebook te krijgen. Zij doen aan ‘Follow en ik Follow back’ en retweeten iedere tweet, want dat staat cool.

Voor Almere was er de website ‘Almere4You’,  waarop je mensen cijfers kon geven. Ik zie het nog steeds staan: ‘Geef mij een 10 en ik geef je een 10 terug!’ (maar dan ik stoere taal). Vrienden spamden mijn profiel. ‘Ik heb je een 10 gegeven, vergeet je geen 10 terug te geven?’. Dit om vervolgens uit te vinden dat ik die cijferoptie uit had gezet. Zover de eerlijkheid van mijn ‘vrienden’. Daarnaast was het een heel hip om zoveel mogelijk ‘Wannabe friends’ te hebben, dit waren vrienden die een vriendschapsverzoek hadden ingediend, maar nog niet geaccepteerd waren. Nou weigerde ik uit principe om in zo’n lijst te staan, dus ik was een beetje koos vriendloos op die website. Maar ach, ik had mijn echte vrienden tenminste om mee te communiceren.

Eerlijk is eerlijk, stiekem droomde ik ook van vijfhonderd vrienden op Hyves. Nu denk ik alleen maar: ‘Uh, waar ken ik jou ook al weer van’ (Ja, ik heb mijn Hyves nog steeds niet verwijderd). Stiekem was ik trots toen ik honderd followers had. Maar dat is menselijk toch?  Ik voelde me toch wel een beetje vereerd, want naar mijn idee ben ik helemaal niet zo interessant. Maar als ik nog eerlijker moet zijn, dan ben ik blij met mijn (rond de) tien vrienden. Zij zijn er wanneer ik hen nodig heb en ik ben er wanneer zij mij nodig hebben. En stiekem ben ik blij dat ik niet al mijn vijfhonderd ‘vrienden’ hoef te troosten als hun nagel is gebroken.

Wie zie jij als jouw vrienden?

Liefs,

Angel