Aardig zijn

Na eindelijk jouw frustratie geuit te hebben over die vervelende jongen, bleek hij achter jou te staan. Het was een hele aardige jongen, die alles voor je deed. Hij was zó aardig, dat het irritant werd. Als je zei dat je dorst had, stond hij achter je met twee flessen water. Had je honger? Dan gaf hij jou zijn crackers. Hij was zó aardig, dat het vervelend was. ‘Oh, sorry! Hoe kan ik mijzelf veranderen zodat ik je niet meer irriteer?’ vroeg hij, terwijl hij zijn notitieblokje erbij pakte.  

Ik houd niet van mensen die zichzelf als 'aardig' bestempelen. Mensen die al het aardige dat zij doen van de daken schreeuwen, zodat iedereen weet hoe aardig zij zijn. Ik houd ervan om bescheidenheid te zien, dat mensen gewoon aardig zijn en mensen daarachter komen door middel van het omgaan met de persoon in kwestie.

Maar hoe aardig is leuk? Eerlijk is eerlijk, ik ga vaak tot het uiterste. Een collega van mij flipte laatst een beetje. 'Ik kan er echt niet tegen als jij zo aardig tegen mij doet, ik vind het echt vervelend!' zei ze, waarop ik 'Maar ik ben altijd zo!' antwoordde. Ik dacht in de eerste instantie namelijk dat het aan het moment zelf lag, aan de dag. Dit bleek echter niet het geval te zijn. Zij vertelde mij dat mensen gebruik maken van mensen zoals ik.

Dit zou waar kunnen zijn, aangezien ik een ruzie had met een vriendin van mij. Zij vertelde mij dat ik onaardiger moest zijn tegen mensen die alleen naar mij toekomen als zij wat nodig hadden. Dat ik eens een keer 'Nee' moest zeggen. Dit veroorzaakte een meningsverschil, dat gelukkig wel weer bijgelegd is. Semir vertelde mij dat 'een beetje bitch geen bitch is'. Dat is waar, maar een beetje bitch is geen Angel. Ik houd ervan om mensen te pleasen.

Ik veroorzaak veel ergernissen met de mensen die dicht bij mij staan, omdat zij mij soms door elkaar willen schudden, een schop onder mijn kont willen geven. Ik kan geen afscheid nemen, ook niet van de mensen die ik stiekem niet eens mag. Mensen die 'op zich wel aardig zijn', maar die mij alsnog irriteren. 'Waarom ben jij zo makkelijk, toon eens wat karakter!' hoor ik regelmatig. 'Ik ga offline, ik begin me nu echt te irriteren aan jouw eeuwige naïveteit'. Maar het bevalt mij allemaal wel. Ik val niet op, wat ik fijn vind. Ik sta op de achtergrond en als je de moeite niet neemt mij te leren kennen, zou je niet eens weten wie ik ben. En dit vind ik fijn. Ik ben niet diegene waar het meest geroddeld over wordt (want wees eerlijk, over iedereen wordt geroddeld) en niet iedereen weet alles over mij.

Hoe vinden jullie te aardige mensen? Kennen jullie mensen die zich aardiger voordoen dan zij eigenlijk zijn?

Liefs,

Angel