Haat

Na maandenlange martelingen, stomme inwijdingsrituelen en gaten in beide handen, ben jij eindelijk deel geworden van het groepje mensen waar jij altijd al bij wilde horen. Terwijl jij een stoel wilde pakken om aan te schuiven aan tafel, hoorde jij al wat geroezemoes over een lief meisje uit de klas met een excentrieke stijl. ‘Ja, ik haat haar. Ik haat haar kleren. Ik haat haar haren. Wat heeft zij een hatelijke uitstraling,’ ving jij op. Toen jij aan kwam schuiven met jouw stoel, keken zij jouw richting op. Ja, nu moest jij natuurlijk wat zeggen. Anders zou al het harde werk voor niets zijn geweest. Anders hoorde jij er niet bij.

Mijn lieve klasgenoot Irving had laatst een artikel geschreven over haat, wat mij aan het nadenken zette. Iedereen zegt dit veel te vaak tegenwoordig. 'Oh, ik haat haar,' of 'Ik haat zijn kop al, ik word daar echt agressief van!'. Natuurlijk is dat laatste voorbeeld een beetje extreem, maar ik hoor het wel in mijn omgeving.

Het ergste is eigenlijk niet het feit dat het woord zo vaak gebruikt wordt, maar eerder dat het normaal is om zulke dingen te zeggen. Ik zeg eerlijk dat ik vooral het woord 'ergeren' of 'irriteren' gebruik. Ik ben zelf zo een sukkel die mensen over het algemeen wel aardig vindt.

Ik spiegel een beetje het gedrag van anderen: als diegene aardig is tegen mij dan doe ik aardig terug, maar als iemand mij 'haat' dan erger ik me alleen maar. Dan heb ik zoiets van 'Waarom?' en ga ik piekeren. Maar ik heb laatst van een goede vriend geleerd dat mensen zomaar 'haten', gewoon omdat het kan. Hij is Surinaams en vertelde mij dat mensen zeiden dat zij hem haten, omdat hij niet wit is. Gewoon om domme dingen, dus. Hij is echt een schat die ik zelfs om 1 uur 's nachts nog wakker kan bellen, dus om dat te horen vond ik echt vreselijk.

Ik vraag me af sinds wanneer het normaal geworden is om mensen te haten. Wees eens even eerlijk, iedereen haat wel iemand. Ikzelf ben echt een afkeur gaan krijgen voor één persoon die ik meerdere kansen heb gegeven, maar die me uiteindelijk toch heeft laten vallen. Waarom had zij mij later verteld; 'Ja, sorry. Ik heb niet zoveel met buitenlanders. Dat snap je toch wel?'. Na drie lange jaren als 'beste' vriendinnen. Bedankt. Haat is wel een groot woord, maar ik denk dat wat ik voel voor haar, het dichtst in de buurt komt.

Hoe sta jij tegenover dit woord?

Liefs,

Angel