Het lijkt wel of mensen steeds minder lachen. Wanneer ik om mij heen kijk, zie ik vooral chagrijnige gezichten. Misschien zijn zij niet blij mij te zien (dat zou echt verschrikkelijk zijn, aangezien ik de meeste mensen niet ken), maar ik vind het jammer!
Ik lach er persoonlijk op los. Mijn vriendin vertelde mij eens: ‘Jij ziet overal het positieve in, wanneer ik chagrijnig ben lift ik met je humeur mee.’ Dit vond ik zo tof om te horen! Want hier doe ik het voor. Ik vind het leuk om andere mensen vrolijk te maken en te laten lachen. Dit is een echt compliment voor mij. Veel beter dan een vriendin die mij met een hond vergeleek: ‘Jij doet me eigenlijk wel denken aan een hond, je bent net zo trouw en vrolijk’. Eh, bedankt?
Een kneuzige situatie waar ik ook vaak in verkeer: in mijn eentje heel hard achter de computer lachen. Ik heb de flauwste humor die je maar kan bedenken en ik lach echt serieus om alles. Eerlijk is eerlijk, ik krijg al een glimlach op mijn gezicht van deze schattige plaatjes.
Wanneer ik heel erg aan het stressen ben, laten mijn vrienden mij altijd lachen. Meestal lach ik mijn stress weg. Dit echter komt niet echt ten goede aan mijn presentatie, aangezien ik dan nog steeds aan het lachen ben. Oeps. Ik ben nog steeds aan het leren!
Ik heb het idee dat mensen die veel lachen aardiger worden gevonden. Ik word dan ook snel als het ‘lieve, vrolijke meisje’ gezien. Wel tof, aangezien ik het met (bijna) iedereen goed kan vinden.
Lach jij veel?
Liefs, Angel
Geschreven voor: http://www.justsemir.nl/lachen/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten