Jezelf vergelijken

Eindelijk is jouw nieuwe jas binnen. Na twee weken gewacht te hebben, verwacht je liefde op het eerste gezicht. Nadat je zag hoe tof de jas stond bij het model, moest je hem ook hebben. Eenmaal uitgepakt lijkt het net op een vuilniszak. Of heeft de vuilniszak meer vorm? Je besluit naar de online webwinkel te gaan en ziet het al.. ‘Model draagt maat 32’. Daar sta je dan voor de spiegel met jouw maar 36. Nog nooit voelde jij je zo dik.

Eerder schreef ik een artikel over het vergelijken van jezelf met een ezel. Dat moest je natuurlijk niet serieus nemen, maar dit artikel, over het vergelijken met anderen, wel. Niemand geeft het graag toe, maar bijna iedereen doet het: zichzelf vergelijken met anderen.

Eigenlijk is dit de oorzaak van alle onzekerheden. Net op het moment dat jij zo tevreden bent met je figuur, zie je iemand op de televisie die er net weer beter uitziet. Net wanneer jij het nieuwe truitje aan hebt dat zo mooi lijkt te zitten, zie jij iemand in een tijdschrift met een trui die heel erg op de jouwe lijkt. Maar natuurlijk staat die van haar weer beter. Nu kunnen wij natuurlijk de schuld geven aan Photoshop en dat soort zaken, maar eigenlijk is het ook deels onze schuld. Want wij vergelijken ons niet alleen met mensen van de televisie en tijdschriften, maar ook met mensen die wij in het alledaagse leven zien.

Tenminste, ik doe dat regelmatig. Wanneer ik op het treinstation en in de trein verveeld om me heen zit te kijken, bestudeer ik regelmatig personen. Misschien een beetje typisch als Communicatie studente, want veel klasgenoten zeggen dat zij het ook doen.

Ik vergelijk mijzelf vaak met karakteristieke kenmerken van anderen. Zo stond laatst een jongen op voor een oudere vrouw. Dit vind ik persoonlijk veel mooier en belangrijker dan ‘een leuk hoofd hebben’. Hoewel ik mijzelf natuurlijk niet echt met een jongen kan vergelijken.

Jezelf vergelijken kan trouwens ook goed uitpakken. Soms zie ik mensen zo stressen en rennen dat ik blij ben dat ik best relaxed ben. Dan denk ik stiekem: ‘Wat ben ik blij dat niet zo ben.’ Misschien een beetje gemeen, maar ik voel me dan toch weer ietsje beter.

Ik moet het toegeven, door het vergelijken heb ik wel last van jaloezie. Geen misgunnende jaloezie, maar meer een ‘ik wil dat ook’. Zo vind ik het fijn om mensen gelukkig te zien, vooral de wat oudere stelletjes. Dat wil ik ook als ik ouder ben. Wanneer zij samen zijn en gezellig samen wat eten, smelt ik gewoon vanbinnen. Die liefde hoop ik ooit ook te vinden.

Vergelijken jullie je vaak met anderen?

Angel

Geschreven voor: http://www.justsemir.nl/jezelf-vergelijken/